سهراب گفتی:چشمها را باید شست......شستم ولی.........!

 گفتی: جور دیگر باید دید.......دیدم ولی ..............!

 گفتی زیر باران باید رفت........رفتم ولی .............!

 او نه چشمهای خیس و شسته ام را ، نه نگاه دیگرم را ، هیچ کدام را ندید . 

 فقط در زیر باران با طعنه ای خندید و گفت : دیوانه باران ندیده است.