گفتم صنما از این جهان باید رفت
تاعرش دراین جهان باید رفت
گفتا ز برت همی برون خواهم شد
تا فرش در این جهان باید رفت
گفتم ز برم مرو تو ای جان تنم
گفتا تو خموش، در این جهان باید رفت

 گفتم به خدا عشق گرامی است عزیز
گفتا که به رزق در این زمان باید رفت

گفتم که برو ولی دلم در پی توست
گفتا به دگر باید دل داد و برفت